Wiersz Darii Danuty Lisieckiej z antologii polsko-portugalskiej „Azulejo chabrem ubrane / Azulejo vestido com centáureas” (2020)
Daria Danuta Lisiecka
***
to jest matnia -
te nitki
które trzymają tutaj
więź
która więzi
ta grzybnia uparta
to nie spadochron
- wypuści kiedyś
w nicość
w ciemność
bez powrotu
***
é uma enrascada -
estes fios
que seguram aqui
o lio
que enleia
este micélio teimoso
não é um paraquedas
- um dia soltara
no nada
no escuro
sem volta
przełożył Gabriel Borowski
