Wiersz z tomiku Darii Danuty Lisieckiej „Teatr moich wierszy” (1999)
Daria Danuta Lisiecka
„Emily Dickinson”
a przecież można było
inaczej:
nie zbierać
rozrzuconych pereł,
z tęsknoty rozdętej
jak wodogłowie
i białych sukien
zrobić balon
wzlecieć ponad wrzosowisko
a nawet lasy Armherst,
oszukać
wezwanie białych kartek,
to nic
to tylko śnieg
a perły niechaj się toczą
w szpary podłogi
jak do grobu...
